อย่างที่บอกไว้งวดก่อน ตอนนี้มาว่าถึงความสามารถของลีนุกซ์กันบ้าง ลีนุกซ์นั้นพัฒนาขึ้นมาโดยอิงหลักการของระบบปฏิบัติการยูนิกซ์ โดยมีจุดยืนว่าเป็นฟรีซอฟต์แวร์ ซึ่งทุกคนสามารถที่จะมีส่วนร่วมในการพัฒนาได้ สามารถนำไปใช้งานได้ตามความต้องการ การเขียนโปรแกรมแต่ละตัวขึ้นมานั้น ก็อาศัยความต้องการในการใช้งานเป็นหลัก โดยมีเครือข่ายอินเทอร์เน็ตเป็นเส้นทางเชื่อมต่อทุกๆ คนเข้าหากัน
พื้นฐานของระบบเป็นระบบมัลติยูสเซอร์ หรือระบบหลายผู้ใช้ หรือพูดอีกอย่างหนึ่งคือเป็นเซิร์ฟเวอร์โดยตรง โดยมีผู้ใช้หลักคนหนึ่งคือ root ทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลระบบนั้นๆ ดังนั้น โปรแกรมที่เขียนขึ้นมาทุกโปรแกรมจะถูกใช้งานในโหมดมัลติยูสเซอร์ทั้งหมด
ในระยะแรกๆ การใช้งานลีนุกซ์จะเน้นไปที่ระบบเซิร์ฟเวอร์เป็นส่วนมาก ระบบเซิร์ฟเวอร์ที่นิยมใช้กันมากที่สุดน่าจะเป็น apache (เว็ปเซิร์ฟเวอร์)นอกจากนี้ก็เป็นพวก File server, FTP Sever หรือแม้กระทั้งโปรแกรมฐานข้อมูลอย่าง MySQL ก็จัดอยู่ในจำพวกฟรีซอฟต์แวร์ของลีนุกซ์ ซึ่งโปรแกรมเหล่านี้ทำงานในเท็กซ์โหมด ดังนั้นจีงไม่มีความจำเป็นในการใช้งานในระบบกราฟิคแบบวินโดวส์ ทำให้ตอนแรกการใช้งานลีนุกซ์จึงเน้นกันที่เท็กซ์โหมด
หลังๆ มากระแสการใช้งานคอมพิวเตอร์มีแพร่หลาย ทั้งจากความนิยมในไมโครซอฟต์วินโดวส์และแม็คโอเอส ทำให้เกิดการพัฒนาระบบวินโดวส์ในลีนุกซ์ (ซึ่งเรียกว่า Xwindows) และมีการพัฒนาโปรแกรมที่ใช้งานในลีนุกซ์กันมากมายเพื่อสนองต่อความต้องการใช้งานโปรแกรมของผู้ใช้ทั่วไป ทั้งโปรแกรมชุดออฟฟิศ (พิมพ์งาน ตาราง นำเสนอ) แล้วก็โปรแกรมกราฟฟิคต่างๆ โปรแกรมมัลติมีเดียต่างๆ ซึ่งมีผู้เขียนโปรแกรมเหล่านี้เป็นจำนวนมาก หลังๆ มาจึงเห็นได้ว่าโปรแกรมใช้งานในลีนุกซ์นั้นมีเยอะแยะมากมาย ซ้ำซ้อนกันมากก็มี อาจจะมีคนสงสัยว่าในเมื่อมีโปรแกรมให้ใช้ตั้งเยอะแยะแล้วทำไปคนจึงไม่นิยมใช้ลีนุกซ์กัน คำตอบก็ง่ายๆ ครับ คนส่วนมากไม่ได้เรียนการใช้งานลีนุกช์ แต่เรียนการใช้งานโปรแกรมในไมโครซอฟท์วินโดวส์ พูดง่ายๆ คือ ไมโครซอฟท์วินโดวส์เป็นเจ้าตลาดอยู่แล้ว คนที่เป็นลีนุกซ์หาไม่ค่อยได้ ซื้อคอมพ์มาพี่แกก็ลงไมโครซอฟต์มาให้ทั้งนั้น แล้วคนทั่วๆ ไป จะไปรู้จักลีนุกซ์ได้ยังไง
วันหลังมาพูดถึงภาษาไทยกับลีนุกซ์กันบ้างดีกว่านะครับ
